Franciszek Karoń

Franciszek Karoń (?-1974), mieszkaniec Troksa, w 1919 r. wcielony do Wojska Polskiego. Walczył z bolszewikami w szeregach w 2. Pułku Strzelców Podhalańskich. Brał udział w zwycięskiej kontrofensywie znad Wieprza, podczas której uratował rannego kolegę, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Dowódcą plutonu, w którym służył, był wówczas jego brat, kpr. Józef Karoń.

Dnia 29 sierpnia [1920 r.] podczas wypadu na Gródek niósł strzel. Karoń Franciszek swego rannego kolegę i został napadnięty przez bolszewików. Celnymi strzałami ranił siedmiu z nich, innych zmusił do ucieczki. Czynem swoim i swą odwagą ratuje swego kolegę od niechybnej niewoli, a może i śmierci.

Uzasadnienie wniosku odznaczeniowego o Krzyż Walecznych. Na zdjęciu obok – miniatura nadanego odznaczenia.

Materiały nadesłał wnuk, Ryszard Karoń. Opracował Konrad Kulig.