Piotr Kalarus
Piotr Kalarus (1902-1967), ur. 19 I w Bydlinie, gdzie ukończył szkołę podstawową, naukę kontynuował w Gimnazjum koedukacyjnym im. Waleriana Łukasińskiego w Granicy (obecna nazwa Maczki). Ochotniczo wstąpił do Wojska i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. od 25 VII do 19 XI. Przebywając na froncie w ochotniczym 205. Pułku Piechoty w okolicach Kowla, a potem Kobrynia, został ranny w lipcu tego roku. W dn. 30 VII 1920 r. został odznaczony medalem pamiątkowym: „Polska swemu obrońcy 1918-1921” (nadany rozkazem D.O.K. nr V, nr 24/29 z dn. 17 VI 1929 r.) W latach 1923-1924 służył 1. Pułku Saperów Saperów , a w 1925 r. został przeniesiony do rezerwy.
26 XII 1932 r. ożenił się z Kazimierą Cetera w Słupi k. Jędrzejowa po czym zamieszkali w leśniczówce Gliny k. Jaroszowca, gdyż już od kilku lat pracował jako gajowy. W czasie II wojny światowej Niemcy zmusili rodzinę do opuszczenia gajówki, zamieszkali więc w Bydlinie. W 1935 r. urodził się ich syn, Marian, a następnie już w Jaroszowcu przyszła na świat Henryka.
W czasie okupacji niemieckiej pracując na kolei został uwięziony przez Niemców za przekazywanie partyzantom materiałów z magazynów niemieckich był przetrzymywany w Zabrzu, później w Brandenburgii w Niemczech, skąd wypuszczono go w 1945 r. Do końca życia pracował na kolei. Został pochowany na cmentarzu w Bydlinie w grobie swoich rodziców.
Opracowała córka Henryka Wąs
Bibliografia: Archiwum Rodzinne Henryki Wąs
Na zdjęciu powyżej Piotr Kalarus jako żołnierz Dywizji Ochotniczej (205. Pułk Piechoty). Umundurowanie stanowi spolszczony przez naszycie guzików z orzełkami dawny mundur austriacki oraz spodnie (bryczesy – zwężane w łydkach) i trzewiki z owijaczami. Na głowie popularna w 1920 r. furażerka typu amerykańskiego z metalowym orzełkiem.
Grupa ochotników z Granicy (dziś Maczki).
Książeczka wojskowa Piotra Kalarusa.
Medal pamiątkowy za wojnę 1918-1921
Prośba dyrektora gimnazjum o zwolnienie Piotra Kalarusa z wojska, celem ukończenia nauki.
POLECAMY:
