Piotr Jakubek

Piotr Jakubek (1892-1957), ur. 17 IX w Sobiesękach (gm. Skała, ówczesny pow. olkuski, obecnie krakowski), syn Karola i Franciszki, Otrzymał podstawowe wykształcenie. Brał czynny udział w rozbrajaniu austriackiego okupanta na terenie Olkusza. 1 XI 1918 r. wstąpił jako ochotnik do 5. Batalionu Strzelców Olkuskich. Brał udział w obronie Lwowa, a także innych starć w czasie wojny polsko-ukraińskiej. Wiosną 1919 r. wraz z całym batalionem został włączony do 9. Pułku Piechoty Legionów. Służył w 10. kompanii. Do końca wojny polsko-bolszewickiej uczestniczył w walkach Frontu Litewsko-Białoruskiego m.in. na Łotwie. Otrzymał stopień plutonowego.

Mieszkał w Czeladzi. Z zawodu był górnikiem pracował w kopalni ,,Siemianowice”. Zmarł 9 XII.

Materiały przesłał Marek Bijak

Z rozkazu Dcy kompanii porucznika p. Ferencowicza zostałem wysłany jako Komendant wypadu, podczas zimy przez zmarzniętą rzekę ,,Dźwinę”, gdzie zabrałem 2 karabiny maszynowe, 11 szt. koni oficerskich, 2 fury karabinów ręcznych i 300 szt. granatów ręcznych oraz cały batalion piechoty wraz z 4ma oficerami bolszewików.

Z pisma do kapituły Krzyża i Medalu Niepodległości 4 X 1937

Zdarzyło się raz w obok Drohobycza nazwa wioski Brzeżany, że Ukraińcy zaczęli obstrzeliwać nasz batalion, mając jeden karabin maszynowy na kopule cerkwi, drugi zaś na prawo od cerkwi, który uniemożliwiał nam dostęp do zajęcia wsi i cerkwi. Ja jako plutonowy wraz z plutonami poszliśmy na ochotnika, dla zdobycia tegoż karabinu maszynowego; trafem udało mi się zastrzelić celowniczego i tym samem zdobyliśmy wieś i cerkiew oraz dwa karabiny maszynowe przytem straty nasze wyniosły 3ch rannych 1 zabity. W walce tej został ranny w brzuch, którą to kulę nosi do dnia dzisiejszego brat mój Jakub Jakubem, który służył w moim plutonie.

Z pisma do kapituły Krzyża i Medalu Niepodległości 4 X 1937