Jakób Januszek

Jakób Januszek (1899-1969), urodził się ówczesnej wsi Sikorka pod Olkuszem, w rodzinie drobnych rolników. W Olkuszu ukończył szkołę podstawową. Został powołany w VI 1919 r. do odbycia służby wojskowej. Wcielono go do 2. Pułku Piechoty Legionów. Po kilku tygodniach szkolenia jako żołnierz 9. kompanii 3. batalionu został wysłany na front wojny polsko-bolszewickiej. Uczestniczył we wszystkich bojach swojej jednostki. Początkowo w Małopolsce Wschodniej, a później na Froncie Litewsko-Białoruskim. Za męstwo wykazane w bitwie pod Izabelinem (obecnie Białoruś) został odznaczony Krzyżem Walecznych. Szlak bojowy jako kapral zakończył w X 1920 r. na linii Niemna. Po odbyciu służby wojskowej w 1921 r. wrócił do Olkusza. Następnie przez 3 lata był funkcjonariuszem Policji Państwowej. Założył również rodzinę. Podjął się także pracy w kaflarni Hermana Kertha. Z tym zakładem związany był aż do emerytury w 1964 r. W okresie międzywojennym należał do Związku Podoficerów Rezerwy, brał udział w uroczystościach patriotycznych i państwowych. Po II wojnie światowej działał w ruchu spółdzielczym. Jak wspominają członkowie rodziny był człowiekiem cichym i skromnym. Zmarł w 1969 r.

Opracował Marek Piotrowski

Bibliografia

Wojskowe Biuro Historyczne, sygn. Jakób Januszek KW 43/J-743

Archiwum Rodzinne Januszków

https://pl/wikipedia.org/wiki/2_Pułk_Piechoty_Legionów [online: 30.06.2020]