Edward Nowakowski ps. Bąk
Edward Nowakowski (1922-1996) – urodzony we wsi Kościejów (gm. Racławice, pow. Miechów) syn Aleksandra i Marianny z domu Jarosz. Żołnierz 106. miechowskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.
W 1937 r. ukończył siedem klas Szkoły Powszechnej w Racławicach. Następnie, w wybuchu wojny w 1939 r., pracował w kuźni. W latach 1939-41 był przy rodzicach. W roku 1941 rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Rzemieślniczej dla Przemysłu Metalowego w Świątnikach Górnych, którą ukończył w 1943 r.
Po ukończeniu tej szkoły został zabrany przez Niemców (wraz ze wszystkimi uczniami) do pracy na rzecz armii niemieckiej w krakowskiej zbrojowni przy ul. Rakowieckiej 22. Tam uczniowie organizował akcje sabotażowo-dywersyjne na szkodę Niemców. Po przepracowaniu kilku miesięcy zostali ostrzeżeni przez sekretarkę-Polkę, że Niemcy wiedzą o ich akcji, a uczniowie znajdują się na liście wywozu do obozu w Oświęcimiu. Tej samej nocy uciekli, robiąc podkop pod ogrodzeniem.
Do 1945 r. Edward Nowakowski działał w Armii Krajowej. Był żołnierzem oddziału dywersyjnego „Dominika” pod dowództwem Jana Molędy ps. Trzaska. Przysięgę złożył 3 kwietnia 1943 r. przed „Trzaską” i przyjął pseudonim Bąk. Był członkiem placówki Słaboszów, gdzie przeszedł podstawowe szkolenie wojskowe i dywersyjne.
Opaska Edwarda Nowakowskiego.
Po powstaniu Samodzielnego Batalionu Szturmowego „Suszarnia” („pancernej pięści 106. DP AK) został żołnierzem kompanii Jerzego Biechońskiego ps. Kłos. Pełniąc funkcję zastępcy dowódcy drużyny brał udział w szeregu akcji bojowych:
- rozbicie urządzeń tartaku w Porajowie,
- wsparcie OP „Skrzetuski”,
- potyczka w Górach Miechowskich, (lipiec 1944 r.),
- walki o Skalbmierz, gdzie osobiście rozbroił Ukraińca w niemieckiej służbie, za co otrzymał Krzyż Walecznych (6 sierpnia 1944 r.),
- ochrona radiostacji Okręgu AK Kraków,
- rozbicie magazynu i sklepu gospodarczego w Działoszycach (sierpień 1944 r.),
- rozbrajanie Niemców na kolejce wąskotorowej pod Słaboszowem (styczeń 1945 r.),
- rozbrajanie Niemców przez patrol AK i BCh pod Pierocicami (8 stycznia 1945 r.),
- akcja oblężenia radiostacji w Nasiechowicach (14 stycznia 1945 r.)
Edward Nowakowski został odznaczony m.in:
- Krzyżem Walecznych,
- Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami,
- Krzyżem Armii Krajowej,
- Krzyżem Partyzanckim,
- Brązowym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały”
W 1945 r. ukończył Państwową Szkołę Samochodową w Krakowie. Rok później zawarł związek małżeński z Bogumiłą z domu Krzysztofik. Z małżeństwa tego urodziło się troje dzieci.
W 1946 r. wyjechał do Wrocławia, gdzie podjął pracę w Zjednoczeniu Energetycznym. W 1951 r. przeprowadził się do Miechowa, gdzie otrzymał pracę w PZGS. W 1959 r. przeniósł się do pracy jako kierowca w Państwowej Komunikacji Samochodowej w Krakowie. W 1974 r. ratując pasażerów podczas pożaru samochodu doznał ciężkich obrażeń, w następstwie czego zakończył pracę i przeszedł na rentę inwalidzką. Następnie podjął pracę w Zakładzie Robót Metalowych w Miechowie, gdzie pracował do chwili przejścia na emeryturę w 1981 r. Zmarł w Miechowie w stopniu podporucznika 16 marca 1996 r.
Materiały nadesłał syn, Ryszard Nowakowski.
POLECAMY:
